حاجیه خانم ،آوازه خوان ناصرالدین شاه:
ناصرالدین شاه آوازه خوانهای زن و مرد زیاد داشت،از آن جمله حاجیه خانم بوده است.
دوستعلی خان معیرالممالك در یادداشت های خود راجع به وی چنین نویسد : « حاجيه خانم دختر مؤمن کور معروف بی نهایت خوش میخواند و ارگ دستی را فوق العاده خوش می نواخت. بنده تا کنون صدا به این گرمی و تعلیم ندیده ام، آیتی بود، زنی بسیار موقره و سنگین بود که از عکسش هم برمی آید . ناصرالدین شاه ماهی دو سه مرتبه او را به اندرون میخواند و برایش نیكو غناء می نمود، انعامهای کافی دریافت می داشت. پدرش موسیقی دان کامل بود و دف میزد، مادرش کمانچه می کشید . رقص خوش می کرد به این معنی که سر خود را گیله میزد که عروسان را با آن آرایش میدادند، بعد با زانو می چرخید و گیله در هوا به اطرافش راست می ایستاد بدون اغراق هزاران شیفته و عاشق سر گشته داشت. از جمله بنده شرمنده روسیاه و مستوفی الممالك برایش جان میداد و همه باین درد مبتلی بودند . در منزل معدودی از معروفین برای طرب یا مواقع عروسی میرفت. باهفت الی هشت نفر بیشتر سَر و سِر نداشت(?!) خودرا بس نگاه می داشت و با متانت راه میرفت . در سن پنجاه و دو سالگی رخت بر بست و عالمی را قرین غم و اندوه گذارد،...مهدی بامداد،شرح حال رجال ایران،تهران،زوار،۱۳۷۱،ج۴،ص۲۶۱