خاطرات ناصرالدین شاه از سفر و شکار در دوشان تپه(۱۲۹۹ -۱۳۰۷ )

درباره کتاب :
ناصرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۶۸ هـ .ق(۱۲۳۱ ش) در حالی که چهار سال از سلطنتش می‌گذشت دستور بنای قصر دوشان تپه را صادر نمود واین عمارت در عرض یک سال بر روی تپه بنا گردید. بعدها یک رشته قنات برای تأمین آب دوشان تپه ایجاد و دریاچه بزرگی در آنجا ساخته شد، خیابانی مستقیم دروازۀ شهر را به باغ و عمارات دوشان تپه متصل می¬ساخت. قصر دوشان تپه مجموعه‌ای از بناهای گوناگون از قبیل بیرونی، اندرونی، کلاه فرنگی و غیره بود .عمارت مخصوص شاه در بلند ترین نقطه دوشان تپه واقع بود،که از آنجا تهران و اطراف آن هویدا بود. راه اصلی دوشان تپه از دروازه دولاب آغاز می شد و مستقیم به سمت شرق می‌رفت و این راهی بود که مورد استفاده شاه و اطرافیان او و عامه مردم قرار می‌گرفت. خیابانهای راست و موزون مزین به گلهای گوناگون ، نهرها و کوزه گلها و حوضهای فواره دار و سردرهای عالی داشت. در دو سوی این خیابانها درختهای ارغوان، گل سرخ، یاس زرد، یاس شیروانی و طاوسی به ترتیب کاشته شده بود و در فصل بهار که اسب دوانی هم انجام می¬شد ، بر زیبایی آن می افزود.همچنین در آنجا استخر و دریاچه وسیعی حفر کرده بودند که با قایق روی آن تفریح می کردند.

بعدها در گذر زمان بناهایی که ناصرالدین شاه با عشق و علاقه در دوشان تپه احداث کرده بود به تدریج رنگ باخته و تغییر کاربری داد ، چنانچه در عهد رضا شاه بنا به تقاضای وزارت جنگ چون آنجا دیگر متروکه و مخروبه بود و به دلایل بهداشتی ، استخر دوشان تپه خشکانیده ودرختهایش قطع شدند. و امروزه اثری از آن نیست.

کتاب حاضر که حاوی خاطرات ناصرالدین شاه به دوشان تپه ، به تناوب و در سالهای ۱۲۹۹ –۱۳۰۷ ه.ق می باشد،حاوی مطالبی از قیبل گشت و گذار و شکار در دوشان تپه ، مسائل مربوط به همراهان، زنهای همراه ، پاسخگویی نامه های رسیده از ولایات و در خلال ان امور مملکتی می باشد.