میرزا نصرالله خان نوری ملقب به میرزا آقاخان که در سال ۱۲۴۲ ه.ق. بعد از درگذشت پدرش ابتدا لشكرنویس و بعد لشكرنویس باشی و بالاخره وزیر لشکر شد از رجال باهوش و ولی خائن و پشت هم انداز بود. لذا چون فردی جاه طلب بود با حاج میرزا آقاسی درافتاد و به دلگرمی مهدعلیا همسر شاه نسبت به حاجی به دسیسه چینی و تحریک پرداخت. اما با وجود حمایت مهدعلیا نتوانست به حاجی گزندی وارد آورد و بالاخره پس از چوب خوردن و مفتضح شدن از تهران تبعید شد. خان ملک ساسانی شرح ماجرا را چنین روایت کرده است:
در زمانی که محمدشاه ناخوش و علیل بود، میرزا آقاخان با جهان خانم مهدعلیا (زن محمدشاه و مادر ولیعهد ناصرالدین میرزا)روابط سری پیدا میکند. حاجی میرزاآقاسی صدراعظم وقت از روابط او با خانم مطلع می گردد و برای آن که صورت ظاهر پرده عفاف حرم شاه را ندرد منتظر فرصت شده است. روزی به حاجی میرزا آقاسی خبر می دهند که میرزا آقاخان شبها بعد از نصف شب با لباس مبدل از سفارت انگلیس بیرون می آید. حاجی جمعی را در دور و بر سفارت برای توقيف او مأمور می کند. یک شب همین که از سفارت بیرون می آید دستگیرش می کنند و با همان لباس عوضی به منزل جناب حاجی می کشانندش. منزلهای حاجی میرزا آقاسی درست در همین نقطه ای است که امروز کاخ دادگستری بنا شده است. خانه های مزبور که عبارت از بیرونی و اندرونی - تکیه بزرگ دو طبقه برای عزاداری - اصطبلهای مفصل برای اسب و قاطر و شتر - انبارهای علیق و غله بود تا زمان مظفرالدین شاه دست نخورده باقی مانده بود. حاجی میرزاآقاسی، میرزا آقاخان را در طویله محبوس و فردای آن روز در حضور امناء و اركان دولت پاهایش را به جرم جاسوسی فلک می کنند، چوب مفصلی می زنند و به کاشان تبعیدش می نمایند. این واقعه در سال ۱۲۶۱ ه.ق. بوده است. تا محمدشاه در حیات بود و حاجی بر مسند صدارت نشسته بود میرزا آقاخان در کاشان میزیست.
این شخص علیرغم رسوائی مزبور ،بعدا با همدستی دیگران موجبات عزل و قتل امیر کبیر را فراهم و توسط ناصرالدین شاه صدراعظم ایران می شود.
منبع: مسعود نوربخش،تهران به روایت تاریخ،تهران:نشر علم،1381 ، جلد اول ،صص455-456