...ایران خانه ماست و تا این خانه نظم نداشته باشد بدیهی است که آسایش اهل خانه خیال محال خواهد بود .....با این همه معادن و جنگلها و استعداد خاک و قابلیت خلق و قدمت تاریخ و شرافت مذهب هيچ طایفه نیست که به قدر خلق این مُلک از نعمات طبیعی محروم و از قافله ترقی دنیا عقب مانده باشد....هیچ ایل وحشی نیست که پول آن به رسوائی پول ایران تنزل کرده باشد ....
قانون
اتفاق ، عدالت و ترقی .
نمره دویم غره شعبان ۱۳۰۷
محل صدور این جریده در دفترخانه کمپانی انطباعات شرقی در کوچه لومبارد نمره ۳۸ در لندن .قیمت اشترات سالیانه یک لیره انگلیس
[متن اصلی]:
خدا خلق ایران را از برای زندگی آفریده است . و از برای اینكه يك طایفه بتواند به آاسودگی زندگی بكند باید لامحاله صاحب يك خانه باشد.ایران خانه ماست و تا این خانه نظم نداشته باشد بدیهی است که آسایش اهل خانه خیال محال خواهد بود .
بدون هیچ دلیل تازه ما همه به اشك خونین اعتراف می کنیم که امروز در کره زمین هیچ دولتي نیست که به قدر دولت ایران بی نظم و پریشان و غرق مذلت باشد .کدام قلمیست که بتواند هزاریک هرج و مرج اداره ما را بیان نماید .
اختيار كل مصالح دولت در دستِ جهال نا نجیب، القاب و مناصب دولت بازیچه رذالتهای دلبخواه . لشگر ما مضحکه دنیا، ماموریت سفرا گدائی مواجب . شاهزادگان ما مستحق ترحم گداها . مجتهدین و علمای ما آرزومند عدالت كفار. ... راههای ما بدتر از راههای حیوابات.هيچ امیری نیست که ده دفعه بی جهت مغضوب نشده باشد .هیچ تاجری نیست که عمال دیوان او را ورشکست نکرده باشند . ...با این همه معادن و جنگلها و استعداد خاک و قابلیت خلق و قدمت تاریخ و شرافت مذهب هيچ طایفه نیست که بقدر خلق این ملک از نعمات طبیعی محروم و از قافله ترقی دنیا عقب مانده باشد
كل شهرهای ما را چند نفر گبر بمبائی و چند نفر يهودى لندن ده دفعه می توانند بخرند ، در کل ایران هنوز یک کمپانی وجود ندارد . در کل ایران هنوز یک کار خانه ساخته نشده است. در کل ایران هنوز یک چاپخانه نداریم . بر روی هیچ دريا يكن كشتی یافت نمی شود که بیدق ایران داشته باشد . هیچ ایل وحشی نیست که پول آن برسوائی پول ایران تنزل کرده باشد .
بعد از چهل سال سلطنت و بعد از سیر آن سرمشقهای بزرگ هنوز در کل ایران یک عمارت يكخانه ،یکی چادری نیست که اسم آنرا بتوان دیوانخانه گذاشت....
یک شاگرد، قاطرخانه قادر است که اموال و حقوق هفتاد سال چاکری قوام الدوله را به یک اشاره محو ...در تاریخ دنیا کدام افتضاح ،چه نوع فقر چه فلاکت و جه بلیه بوده که الان بر خاكت ایران مستولی نباشد .آن وجودهای با جوهر و آن عمرهای فاضل که در زیر رذل پرستی این ایام فانی شده . آن ولایات نازنین که محصل دیوان مبدل به بیابانهای مهیب ساخته . آن جماعت بیحصر که قحطیهای مصنوعی بزیر خاك سپرده . آن خانوادهای محترم که غارتگران دولتی از صفحه ایران برچیده . آن سیلهای اشک که بی رحمی اداره ما در کل ایران جاری ساخته کدام زبان وكدام مستوفی می تواند بحساب بیاورد .
این فغان و ناله عامه ایران و این دریای مذلت که ما همه غرق آن هستیم هیچ سبب و هيچ منشائی ندارند مگر اینکه ما خلق ایران هنوز معنی وقدرت قانون را نفهمیده ایم .
قانون عبارت است از اجتماع قوای احاد،یک جماعت بجهت حفظ حقوق عامه.قانون باید مبنی براصول عدالت باشد. اصول عدالت را خدا و حکما و عقلای، بنی ادم به مرور ایام مقرر و روشن فرموده اند .
قانون زبان و زور عدالت است . وزورعدالت حاصل نمی شود مگر باتفاق عامه... .
در ایران معنی اتفاق عامه درست معلوم نشده است. اغلب خیال می کنند وقتی اتفاق میگوئیم یعنی باید در جميع حركات و در جمیع خیالات باهم متفق باشیم . چنین اتفاق هرگز در دنیا نبوده و نمی توان از طبع بشری چنین توقعي کرد . اتفاقی که الان در ایران لازم داریم اینست که از روی یك شعور عادی باتفاق هم طالب قانون باشیم . ممكن است که برصد مسئله دیگر باهم نفاق داشته باشیم و بر سر طلب قانون باهم اتفاق نمائیم . و این اتفاق هیچ اشکالی ندارد . به چه ترتیب؟ مخصوص می توان جمیع خیالات ایران را بر سر این مسئله نانون خیلی زود جمع کرد . به چه ترتیب؟
به یک ترتیبی که شریعت خدا و عقل آدم و تاریخ دنيا بما یاد داده و عنقریب معنی و قدرت آن را مثل افتاب روشن خواهید دید ..... قانون وكيل و ضامن و حاکم و مستحفظ حقوق انسانی است ....
اتفاق ، عدالت و ترقی .
نمره دویم غره شعبان ۱۳۰۷
محل صدور این جریده در دفترخانه کمپانی انطباعات شرقی در کوچه لومبارد نمره ۳۸ در لندن .قیمت اشترات سالیانه یک لیره انگلیس
[متن اصلی]:
خدا خلق ایران را از برای زندگی آفریده است . و از برای اینكه يك طایفه بتواند به آاسودگی زندگی بكند باید لامحاله صاحب يك خانه باشد.ایران خانه ماست و تا این خانه نظم نداشته باشد بدیهی است که آسایش اهل خانه خیال محال خواهد بود .
بدون هیچ دلیل تازه ما همه به اشك خونین اعتراف می کنیم که امروز در کره زمین هیچ دولتي نیست که به قدر دولت ایران بی نظم و پریشان و غرق مذلت باشد .کدام قلمیست که بتواند هزاریک هرج و مرج اداره ما را بیان نماید .
اختيار كل مصالح دولت در دستِ جهال نا نجیب، القاب و مناصب دولت بازیچه رذالتهای دلبخواه . لشگر ما مضحکه دنیا، ماموریت سفرا گدائی مواجب . شاهزادگان ما مستحق ترحم گداها . مجتهدین و علمای ما آرزومند عدالت كفار. ... راههای ما بدتر از راههای حیوابات.هيچ امیری نیست که ده دفعه بی جهت مغضوب نشده باشد .هیچ تاجری نیست که عمال دیوان او را ورشکست نکرده باشند . ...با این همه معادن و جنگلها و استعداد خاک و قابلیت خلق و قدمت تاریخ و شرافت مذهب هيچ طایفه نیست که بقدر خلق این ملک از نعمات طبیعی محروم و از قافله ترقی دنیا عقب مانده باشد
كل شهرهای ما را چند نفر گبر بمبائی و چند نفر يهودى لندن ده دفعه می توانند بخرند ، در کل ایران هنوز یک کمپانی وجود ندارد . در کل ایران هنوز یک کار خانه ساخته نشده است. در کل ایران هنوز یک چاپخانه نداریم . بر روی هیچ دريا يكن كشتی یافت نمی شود که بیدق ایران داشته باشد . هیچ ایل وحشی نیست که پول آن برسوائی پول ایران تنزل کرده باشد .
بعد از چهل سال سلطنت و بعد از سیر آن سرمشقهای بزرگ هنوز در کل ایران یک عمارت يكخانه ،یکی چادری نیست که اسم آنرا بتوان دیوانخانه گذاشت....
یک شاگرد، قاطرخانه قادر است که اموال و حقوق هفتاد سال چاکری قوام الدوله را به یک اشاره محو ...در تاریخ دنیا کدام افتضاح ،چه نوع فقر چه فلاکت و جه بلیه بوده که الان بر خاكت ایران مستولی نباشد .آن وجودهای با جوهر و آن عمرهای فاضل که در زیر رذل پرستی این ایام فانی شده . آن ولایات نازنین که محصل دیوان مبدل به بیابانهای مهیب ساخته . آن جماعت بیحصر که قحطیهای مصنوعی بزیر خاك سپرده . آن خانوادهای محترم که غارتگران دولتی از صفحه ایران برچیده . آن سیلهای اشک که بی رحمی اداره ما در کل ایران جاری ساخته کدام زبان وكدام مستوفی می تواند بحساب بیاورد .
این فغان و ناله عامه ایران و این دریای مذلت که ما همه غرق آن هستیم هیچ سبب و هيچ منشائی ندارند مگر اینکه ما خلق ایران هنوز معنی وقدرت قانون را نفهمیده ایم .
قانون عبارت است از اجتماع قوای احاد،یک جماعت بجهت حفظ حقوق عامه.قانون باید مبنی براصول عدالت باشد. اصول عدالت را خدا و حکما و عقلای، بنی ادم به مرور ایام مقرر و روشن فرموده اند .
قانون زبان و زور عدالت است . وزورعدالت حاصل نمی شود مگر باتفاق عامه... .
در ایران معنی اتفاق عامه درست معلوم نشده است. اغلب خیال می کنند وقتی اتفاق میگوئیم یعنی باید در جميع حركات و در جمیع خیالات باهم متفق باشیم . چنین اتفاق هرگز در دنیا نبوده و نمی توان از طبع بشری چنین توقعي کرد . اتفاقی که الان در ایران لازم داریم اینست که از روی یك شعور عادی باتفاق هم طالب قانون باشیم . ممكن است که برصد مسئله دیگر باهم نفاق داشته باشیم و بر سر طلب قانون باهم اتفاق نمائیم . و این اتفاق هیچ اشکالی ندارد . به چه ترتیب؟ مخصوص می توان جمیع خیالات ایران را بر سر این مسئله نانون خیلی زود جمع کرد . به چه ترتیب؟
به یک ترتیبی که شریعت خدا و عقل آدم و تاریخ دنيا بما یاد داده و عنقریب معنی و قدرت آن را مثل افتاب روشن خواهید دید ..... قانون وكيل و ضامن و حاکم و مستحفظ حقوق انسانی است ....
سه شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۴:۳۵
