چهار شنبه غره محرم بود، اما بواسطه آنکه هنوز تکیه جدید را درست نبسته بودند، تعزیه خوانی روز اول نشد. ماشا الله تکیه دولتی بزرگ را که چهار سال است می سازند و هنوز هم بالمره به اتمام نرسیده است، در این اواخر زور آوردیم به تعجیل اسباب نجاری و بنائی و غیره را فراهم آورده ،صورت نوعی پیدا کرد که تعزیه خوانده شود.
[اول محرم سنه ۱۲۹۱ به روایت و دستخط منتشر نشده ناصرالدین شاه]
سنه ۹۰ الحمدلله تعالی بخوبی و خوشی به اتمام رسید و داخل سنه ۱۲۹۱ شدیم، یک ماه درست به عید نوروز مانده است، چهار شنبه غره محرم بود، اما بواسطه آنکه هنوز تکیه جدید را درست نبسته بودند، تعزیه خوانی روز اول نشد. ماشا الله تکیه دولتی بزرگ را که چهار سال است می سازند و هنوز هم بالمره به اتمام نرسیده است، در این اواخر زور آوردیم به تعجیل اسباب نجاری و بنائی و غیره را فراهم آورده ،صورت نوعی پیدا کرد که تعزیه خوانده شود. این بنا ابتدا به دست دوستعلی خان معیرالممالک مرحوم شد و او به معماری اوستاد مشیر جعفر معمار و استاد اسمعیل نجار کار می کرد، که الی اخر همین معمار و نجار مشغول بودند و هستند. الحق در نجاری اطاقهای تکیه اوستاد اسمعیل بسیار اوستادی و مهارت بکار برد.استاد جعفر هم در بنائی و استحکام آن.خلاصه معمارباشی خودی قاطی کرده است. قبل از تعزیه یعنی شب ۴ شنبه برف عظیمی باز آمد، پوشی که تازه دوخته اند، تخته تخته است و کشیده اند روی چوب طاقهای کمانی تکیه، خیلی مرتفع و خیلی بزرگ است، بنای به این عظمت تا حالا کسی ندیده و نشنیده است.برف زیادی روی پوش جمع است ،احتیاط خرابی اطاق داشت. فراشها به زحمت بالا رفتند برف را پاک کردند.
منبع :سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، اسناد بیوتات، یادداشتهای ناصرالدین شاه قاجار
سنه ۹۰ الحمدلله تعالی بخوبی و خوشی به اتمام رسید و داخل سنه ۱۲۹۱ شدیم، یک ماه درست به عید نوروز مانده است، چهار شنبه غره محرم بود، اما بواسطه آنکه هنوز تکیه جدید را درست نبسته بودند، تعزیه خوانی روز اول نشد. ماشا الله تکیه دولتی بزرگ را که چهار سال است می سازند و هنوز هم بالمره به اتمام نرسیده است، در این اواخر زور آوردیم به تعجیل اسباب نجاری و بنائی و غیره را فراهم آورده ،صورت نوعی پیدا کرد که تعزیه خوانده شود. این بنا ابتدا به دست دوستعلی خان معیرالممالک مرحوم شد و او به معماری اوستاد مشیر جعفر معمار و استاد اسمعیل نجار کار می کرد، که الی اخر همین معمار و نجار مشغول بودند و هستند. الحق در نجاری اطاقهای تکیه اوستاد اسمعیل بسیار اوستادی و مهارت بکار برد.استاد جعفر هم در بنائی و استحکام آن.خلاصه معمارباشی خودی قاطی کرده است. قبل از تعزیه یعنی شب ۴ شنبه برف عظیمی باز آمد، پوشی که تازه دوخته اند، تخته تخته است و کشیده اند روی چوب طاقهای کمانی تکیه، خیلی مرتفع و خیلی بزرگ است، بنای به این عظمت تا حالا کسی ندیده و نشنیده است.برف زیادی روی پوش جمع است ،احتیاط خرابی اطاق داشت. فراشها به زحمت بالا رفتند برف را پاک کردند.
منبع :سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، اسناد بیوتات، یادداشتهای ناصرالدین شاه قاجار
دوشنبه ۱۱ شهريور ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۳۲
