نامه حسینقلی خان نوری (حاجی واشنگتن) اولین سفیر ایران در امریکا به وزیر خارجه وقت(عباس قوام‌الدوله تفرشی) در عصر ناصری
به تاریخ یازدهم شهر ربیع الثانی 1306
قربانت شوم،بفضل الله تعالی و از میامن اقبال بی زوال بندگان اعلیحضرت اقدس همایون شاهنشاهی روحنا فداه ، خدمات محوله این جان نثار دولت علیه بطوری که منظور اولیای دولت جاوید مدت بود، انجام گرفته شد.در حالتی که نوشتجات پُست را تماماً حاضر کرده مصمم فرستادن آنها بودم، جواب بسیار مساعدی در خصوص فقره معهوده از جانب رئیس جمهوری و امضای وزیر امور خارجه امریک به سفارتخانه سنیه رسیده، فوراً تلگرافی به رمز به مضمون ظهر عریضه به جناب مستطاب عالی عرض شد و بشارت این خبر خیرّیت اثر را به خاک پای مبارک همایون اعلی روحنا فداه معروض دارند. چون حالا فرصت ترجمه و نوشتن سواد آن نیست، لهذا درظرف همین هفته میرزا محمودخان به تنهائی با کمال دقت و صحت انرا ترجمه و سواد کرده در جمعه بعد به توسط وزارت خارجه امریک فرستاده خواهد شد.
لازم است که به این نکته اعتنا بفرمائید که ابداً در نوشتجات دولتی این مملکت شخصیت ملحوظ نیست و بواسطه تبدیل و تغییر رؤسا و اجزاء ، قرارها بهم نمی خورد، دولت فی الحقیقه به منزله سایه خداست و مرگ و میر و عزل و نصب وتغییر و تبدیل بجهت او نیست و چاکر دولت تدبیری که کرد این بود که در وقت رسانیدن مطلب بعد از اینکه زبان انگیسی نمی داند جواب شفاهی از جناب رئیس قبول نکرد و به ایشان گفتم که می ترسم در تبلیغ جواب خدای نخواسته تحریفی شود. جواب را مکتوباً لطف بفرمائید.

اگر چه بواسطه تغییر رئیس مطلب دیر رسید،لیکن بفضل خدا سند از دولت بدست آمد، و هرکس رئیس بشود ، البته مثل سایر کارها باید به این مطلب اعتنا نماید، ان شا الله عریضه و مراسله دیگر به توسط وزارت خارجه اینجا نزد وزیر مقیم ترجمه و سواد آن فرستاده می شود و اصل را به توسط جناب مستطاب عالی به خاک پای همایون تقدیم خواهم کرد. بحمدالله فرمایشات ملوکانه تماماً قرین انجام شد، حالا اگر تعلیمات تازه ای هست بفرمائید تا اطاعت کند، و اگر باید در آخر رمضان هم آمد از حالا حکم احضار را با تمام وجه مقرری بفرستند که حسب الامر در سرِ ساعت وارد طهران شود و اگر باید ماند ،آن هم معلوم شود.
در هر صورت مطیع احکام و اوامر شاهنشاهی خلدالله ملکه و سلطانه هستم. البته جناب مستطاب عالی هم ، به ابقای مواعد صادقانه و بزرگانه بنده را در این طرف دنیا،که واقعا زیر زمین است، خوشوقت خواهند داشت.
در عرض پنج ماه جز یک تعلیقه چهار سطری بیشتر نرسیده، نمی دانم عرایضم، می رسد یا خیر، مطبوع هست یا نه، که بنده هم دلخوش شده و پشت گرم شوم. از سحاب رحمت خود بر این تشنگان هم بارانی ببارید.
زیاده عرضی ندارد – ایام شوکت و اجلال مستدام باد....حسینقلی نوری
(مضمون تلگراف) فقره معهوده بطور دلخواه صورت گرفت ، چرا تنخواه نمی فرستید.
منبع سند: سازمان اسنادو کتابخانه ملی ایران، اسناد بیوتات