در سال 1275 قمری زمانی که 11 سال از سلطنت ناصرالدین شاه می‌گذشت، تصمیم گرفت که به چمن سلطانیه سفر کند، وی دراین سفر پس از بازدید از قم و زیارت حضرت معصومه (س) ازشهرهای محلات، همدان، سنندج، سلطانیه و... و در ربیع الاول 1276، از راه قزوین به تهران بازگشت. چهارشنبه 9 رمضان که در حوض سلطان توقف و اردو زده بودند، شاه طبق عادت خود زودتر به حرمخانه رفت، ولی درباری‌ها که خیال داشتند تفریح کنند به چادر پاشا خان امین الملک رفتند، حاجی مبارک هم که در آن زمان مورد اعتماد شاه بود به آنجا رفت، برای وقت‌گذرانی تخته نرد و آس بازی به راه افتاد، یحیی خان مشیرالدوله با حاجی مبارک همبازی شد، کاکا قدری نوشابه زیاد خورده بود و در بازی بر خلا ف واقع می ‌خواست حرف خود را پیش ببرد، یحیی خان که زورش از او کمتر و عقلش بیشتر بود، متانت به خرج داده و محق بودن خود را با ملایمت به کاکا حالی می‌کرد، تا اینکه خشم کاکا چنان بالا گرفت که قمۀ خود را بر پیشانی یحیی خان فرود و یحیی خان در خون غلطید، در ادامه هچنان کاکا عربده‌جویی و ممانعت از درمان یحیی خان توسط دیگران می‌کرد، پاشا خان دانست که برای اینکه جلو هتاکی این سیاه برزنگی را بگیرد باید به عرض شاه برساند و چنین شد. شاه هم آمده روی صندلی نشست وهمه بیدار شدند. اول دستور شاه گرفتن حاجی مبارک و رساندن حکیم به یحیی خان بود، سپس طی تحقیقاتی که از حاضرین در آن مجلس کرد امر به احضار کاکا داد، همین که کاکا وارد محوطه شد دوید و خود را به پای شاه انداخت، شاه او را از خود دور کرد و امر به اعدام او داد و به اشاره او سر کاکا بر زمین افتاد. فردا صبح که اردو از حوض سلطان می‌رفت یک قبر در کنار اردو و دو تا سگ بر سر این قبر باقی ماندند، که اهل اردو نتوانستند سگها را از قبر جدا و با خود ببرند.

در این رابطه روزنامه وقایع اتفاقیه چین نوشت:

برای آگاهی بیشتر و همچنین مطالعه ارجاعها . ر. ک. فاطمه قاضیها، سفرهای ناصرالدین شاه به قم، تهران،1381، سازمان اسناد ملی ایران، ص17.