Qajarieh, Articles by Fatemeh Ghaziha
....و همین قسم شب را با رنگ و حنا می خوا بد و تمام ملافه رختخواب را آلوده می کند، صبح برخاسته، می رود، در یکی از حوض های بزرگ ....
شیرین کاریهای همراهان مظفرالدین شاه در فرنگستان
....از این مسافرت شاه قصه های قشنگی شیوع پیدا کرد. از جمله: امیر بهادر 1 امیر بهادرکه در این زمان حسین پاشاخان بود که قبلا و در تبریز در دستگاه ولیعهد مظفرالدین میرزا ابتدا از غلامان یوز باشی بود تا اینکه ترقی کرده و قوللرآقاسی یعنی رئیس غلامان شد و تا سال 1308 در این سمت باقی بود در سال 1310 ملقب به امیر بهادر جنگ گردید تا اینکه در سلطنت مظفرالدین شاه در سال 1321 ه.ق وزیر دربار شد. وی از مخالفان مشروطه ، وزیر جنگ و همراه محمد علی شاه بود ، به همین دلیل پس از فتح تهران با محمد علی شاه به روسیه و از آنجا به اروپا رفت .امیر بهادر در سال 1336 در تهران درگذشت. ر.ک. مهدی بامداد، شرح حال رجال ایران،تهران،1371 ، کتابفروشی زوار،ج1 ، ص 384-386 . که رئيس كشیك خانه و جزو»«سوئیت شاه»بود، در «کنترکسویل» یک روزی در لگن در زیر تخت، رنگ و حنا درست کرده، به ریش و سبیل خود می بندد. و همین قسم شب را با رنگ و حنا می خوا بد و تمام ملافه رختخواب را آلوده می کند، صبح برخاسته، می رود، در یکی از حوض های بزرگ بنای شستشو را می گذارد. به محض اینکه از عمل فارغ می شود، فورا مستحفظين آنجا جمع شده حوض را خالی کرده، دوباره آب می اندازند. قهوه چی شخصی داشته است. قلیان می کشیده است. ترشی سیر همراه خود برده بوده است در سر میز های رسمی می خورده است. و در مهمانی خانه که می رفته است، ناچار تمام آن اتاق های جنب اتاق شخصی او را دود داده «انیش سیلت»[کذا]، می گفته اند. سایر « سوئیت» هم همین قسمها مفتضح؛ لیکن قدری کمتر، در هر حال، ... آنها[آن کارها]هم ده برابر در نظر اروپایی ها جلوه کردند و یک یادگار عمیق تاریک در قلبها گذاشتند.، سعدی می گوید
سه کس را شنیدم که غیبت رواست //وز این درگذشتی چهارم خطاست
یکی پادشاهی ملامت پسند //کزاو بر دل خلق بینی گزند
حلال است از او نقل کردن خبر //مگر خلق باشند از او بر حذر
دوم پرده بر بی حیایی متن //که خود می‌درد پرده بر خویشتن
ز حوضش مدار ای برادر نگاه//که او می‌درافتد به گردن به چاه
سوم کژ ترازوی ناراست خوی //ز فعل بدش هرچه دانی بگوی
(بوستان سعدی)
منبع : - خاطرات تاج السلطنه ، به کوشش منصوره اتحادیه (نظام مافی)،سیروس سعد وندیان،تهران، نشر تاریخ ایران، چاپ اول 1361 ،ص96


۱. امیر بهادرکه در این زمان حسین پاشاخان بود که قبلا و در تبریز در دستگاه ولیعهد مظفرالدین میرزا ابتدا از غلامان یوز باشی بود تا اینکه ترقی کرده و قوللرآقاسی یعنی رئیس غلامان شد و تا سال ۱۳۰۸ در این سمت باقی بود در سال ۱۳۱۰ ملقب به امیر بهادر جنگ گردید تا اینکه در سلطنت مظفرالدین شاه در سال ۱۳۲۱ ه.ق وزیر دربار شد. وی از مخالفان مشروطه ، وزیر جنگ و همراه محمد علی شاه بود ، به همین دلیل پس از فتح تهران با محمد علی شاه به روسیه و از آنجا به اروپا رفت .امیر بهادر در سال ۱۳۳۶ در تهران درگذشت. ر.ک. مهدی بامداد، شرح حال رجال ایران،تهران،۱۳۷۱ ، کتابفروشی زوار،ج۱ ، ص ۳۸۴-۳۸۶ .
سه شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۰۹